De lucht is hemelsblauw. Een rustgevende kleur. De zon schijnt en warmt mijn huid.
Gelukkig heeft onze huid deze dagen veel zonnewarmte nu we het zonder de knuffels moeten stellen.
En gelukkig zijn de meeste dagen in deze bizarre coronatijden hemelsblauw. De kleur brengt rust en vertrouwen. Ze doet de zon extra stralen en tovert een glimlach op mijn gezicht. Die hemelsblauwe kleur zorgt ervoor dat ik makkelijker mijn bed uit kom. We leven thuis, we werken thuis, we genieten thuis. Soms zijn we de dagen en de uren kwijt, is er onrust en onzekerheid. Maar die hemelsblauwe hemel maakt me blij en rustig.
Ik verdiep me graag in kleuren, de combinatie ervan en hoe ze reageren op het licht.
Kleuren bepalen de sfeer en je gemoedstoestand. Ze bepalen hoe je in je interieur en je omgeving de ruimte gaat ervaren. Kleur is magisch en vol betekenis. Onlangs ontdekte ik het boek 'Het geheime leven van kleuren' van Kassia St Clair. Een uniek boek, waarin ze betoverende verhalen vertelt over de 75 bekendste tinten en kleurschakeringen.
Waarom wordt de maagd Maria in de renaissance bijna altijd in blauw afgebeeld? Waarom zijn worteltjes oranje? En waarom zie je groen van jaloezie? Het geheime leven van kleuren gaat over mode en politiek, kunst en oorlag, over het geel van Van Goghs zonnebloemen, over Picasso's blauwe periode, over het rood in de grottekeningen van Lascaux en over hemelsblauw.
Enkele fragmenten uit Hemelsblauw:
"Op 17 februari 1901 zat de Spaanse dichter en kunstschilder Carlos Casagemas met vrienden iets te drinken in het hippe nieuwe Parijse café l'Hippodrome, vlak bij Montmartre, toen hij een pistool tevoorschijn haalde en zich in zijn rechterslaap schoot. Zijn vrienden waren er ondersteboven van, maar niemand zo erg als Pablo Picasso, die zes jaar daarvoor zijn zusje had zien sterven aan dysenterie en daar nooit helemaal overheen was gekomen. Jarenlang wierp zijn verdriet een sluier over zijn werk. Hij keerde bijna het hele palet de rug toe, afgezien van de enige kleur waarmee hij zijn verdriet en verlies kon uiten: blauw."
"Blauwe tinten hebben mensen altijd geholpen om spirituele zaken uit te drukken. Toen aan het eind van de Tweede Wereldoorlog de Verenigde Naties werden opgericht om de wereldvrede te bewaren, kreeg de organisatie als symbool een wereldkaart omvat door twee olijftakken tegen een iets grijzig hemelsblauwe ondergrond. Architect en ontwerper Oliver Lundquist, die het embleem had ontworpen, koos voor deze kleur omdat hij 'het tegenovergestelde is van rood, de kleur van de oorlag'."
"De kleur is zowel spiritueel als vredig.
Veel hindoe goden, waaronder Krishna, Shiva en Rama, worden afgebeeld met een huis in de kleur van de hemel, als symbool voor hun verbondenheid met het oneindige."
"Pantone riep zijn eigen, iets lichtere, vergeet-mij-niet-kleurige variant uit tot de kleur van het millennium, in de veronderstelling dat consumenten 'in het nieuwe millennium innerlijke rust en spirituele vervulling zoeken."
Hemelsblauw - stralende zon - warmte op mijn huid - een glimlach op mijn gezicht - stay safe - stay positive!
Martin Creed, neon light, museum Voorlinden.
Comments